Met Annika naar Fuerteventura
Op het vliegveld van Madrid wist Annika alle deelnemers en begeleiders in een grote kring te verzamelen om samen God toe te zingen. Ten overstaan van honderden of misschien wel duizenden Spanjaarden. ‘Ze verstonden natuurlijk niks van wat wij zongen, maar het was heel bijzonder om onze fantastische reis met elkaar en met God af te sluiten en een zegen te vragen voor de terugreis.’
In haar dagelijks leven werkt Annika in de gehandicaptenzorg. Ze geniet van haar werk als begeleider en heeft bewondering voor de mensen die zij begeleidt. Met veel plezier vertrok ze afgelopen zomer met de groep Adios reizigers naar het warme zuiden: de Canarische Eilanden.
Het vliegen, de taxi, het eten: alles is tiptop geregeld.
De groep verblijft bij een klein appartementen complex op een groot open terrein. Ieder huisje heeft een zwembad voor de deur. Een luxe vakantiebestemming. ‘Precies wat de deelnemers verdienen’ zegt Annika. Want dat is waar Annika zoveel plezier aan beleeft: Het verwennen van de deelnemers. ‘Iedereen heeft z’n eigen verhaal en vaak al zoveel meegemaakt. Ik ben dankbaar dat ik mag bijdragen aan het ultieme vakantiegevoel, daar geniet ik van!’ En dat doet ze tijdens de reis dan ook met liefde: Terwijl de vrouwen lekker in de watten worden gelegd met een heus beauty-dagje, gaan de mannen zich te buiten aan een fanatiek potje waterpolo.
Verrast met een heuse kamelenrit
De Spaanse bevolking zet net als Annika de deelnemers graag in het zonnetje en verrast hen met een bezoekje aan de dierentuin en zelfs een heuse kamelenrit. Wat een prachtdieren! Ook de azuurblauwe zee trekt de aandacht van de deelnemers. Alhoewel je voor het boottochtje toch wel een sterke maag moet hebben: De golven klotsen hard tegen de zijkant van de boot. Maar angst is er niet te zien op de gezichten van de deelnemers. De groep ‘wavet’ zelfs met de beweging van de golven mee. Door de glasplaat in de bodem van de boot zijn kleine visjes te zien en af en toe iets dat op een haai lijkt. De groep komt na het bewogen boottochtje gelukkig weer veilig bij de haven aan.
Hij heeft de moed om met zo’n grote groep te bidden en te danken
Aan het eind van de vakantie worden de souvenir winkels in Fuerteventura leeg gekocht om het ideale cadeautje voor de thuisblijvers te kopen en neemt de groep zingend afscheid op het vliegveld van het zonovergoten Spanje. Wat Annika vooral heeft geraakt is het gebed van één van de deelnemers. ‘Hij heeft de moed van God gekregen om met zo’n grote groep te bidden en te danken. God heeft iedereen zo uniek gemaakt en heeft ons aan elkaar gegeven om samen te loven en te zingen. God houdt van ons en accepteert ons zoals we zijn. Hij ziet niet onze beperkingen, maar Hij ziet ons hart en dat klopt altijd!’
Het is bijzonder om te zien hoe de groep in zo’n korte tijd zo hecht is geworden. Het vertrouwen en de openheid van de deelnemers is iets waar Annika veel bewondering voor heeft en ze zal de deelnemers en al hun verhalen ook erg gaan missen.
Hoewel ze haar werk thuis alweer heeft opgepakt, heeft ze nog wel contact met een deelnemer van de reis. Samen halen ze herinneringen op en beleven ze de vakantie weer opnieuw. ‘Als zij ergens mee zit of pijn heeft, stuur ik haar een liedje waar we samen kracht uit putten, want ook ik heb dat nodig. Zo zijn we elkaar tot een hand en voet.’
Annika gaat volgend jaar naar Zuid-Afrika
Of Annika al weet met welke reis ze een volgende keer mee wil? ‘Zeker! Ik ga volgend jaar naar Zuid-Afrika.’ Haar enthousiasme heeft ook haar man Marcel bereikt. Samen gaan zij volgend jaar de deelnemers een fantastische vakantie gaat bezorgen, ‘omdat ze dat verdienen!’