‘Je mist ze gewoon’

Vakantiebeurs

Ook vandaag lopen weer honderden mensen van Utrecht Centraal naar de Jaarbeurs. Wat dit maal opvalt is het aantal stewards en stewardessen dat met hun trolleys voorbij vliegt. Schiphol lijkt wel verplaatst te zijn naar hartje Utrecht, zeker als je al de reclames mag geloven van de luchtvaartmaatschappijen.

Vreemd? Nee hoor, het is de 42e editie van de Vakantiebeurs en dit jaar extra bijzonder vanwege het Christelijk Vakantieplein, dé perfecte plek voor Aristha ( 21 jaar) om eens op zoek te gaan naar haar ideale vakantie. En die heeft ze gevonden: bij CrossRoads! Alsof dat nog niet genoeg is, meldt ze zich ook aan als reisleider bij ADIOS, een zusterorganisatie van CrossRoads die mensen met een verstandelijke beperking de vakantie van hun leven bezorgt.

Voorbereidingen

Aristha werkt al sinds haar 14e met mensen met een verstandelijke beperking. Het begon allemaal met het vrijwilligerswerk bij logeerhuis ‘De Ark’, waar ze tot op heden veel plezier beleeft aan het begeleiden van kinderen met een verstandelijke beperking. Naast het vele vrijwilligerswerk bij de JV, haar kerkgemeente en stichting Naar House, werkt ze sinds 2010 bij een woonvoorziening van de ASVZ. En ja, als je dan in de zomer een maand vrij hebt, wil je natuurlijk ook met deze bijzondere mensen op vakantie!

Op de reisleidersdag van ADIOS beginnen de vakantiekriebels echt te komen. Aristha volgt allerlei workshops en krijgt handige tips die haar en de andere begeleiders zullen helpen de vakantie tot een echt feestje te maken. “Je weet uit de praktijk al best veel, maar tijdens een reis moet je met zoveel andere dingen rekening houden. Tijdens de reisleiderdag heb ik ook mijn medereisbegeleider ontmoet. Hij heeft als begrafenisondernemer vrijwel geen ervaring met de doelgroep, maar heeft echt hart voor deze mensen en dáár gaat het om.” Aristha vindt het leuk dat de reisbegeleiders bij ADIOS veel inbreng hebben: “Veel tips voor uitstapjes zijn al gegeven, maar het uiteindelijke programma mag je zelf invullen en samenstellen. Dat vind ik ook zo leuk aan ADIOS, want op deze manier wordt het toch je eigen reis!”

Na de reisleidersdag volgt al snel de ontmoetingsdag, een dag waarbij reisleiders en deelnemers elkaar leren kennen. “Tijdens deze dag ontmoeten we de deelnemers die zo heerlijk enthousiast uitzien naar hun vakantie.” Als ook deze dag voorbij is gevlogen, is het aftellen begonnen. Aristha kan haast niet wachten tot het vakantiefeest echt los gaat barsten.
Op weg met Jezus
10.15 uur: Station Ede-Wageningen. Eén voor één komen de deelnemers het station op lopen. De één komt luidkeels op Aristha afgerend, de ander is nog wat zenuwachtig en verlegen. Nog even een dubbel-check, de groep is compleet en de reis kan beginnen. Met een 9-persoonsbusje vertrekt de groep naar de Belgische Ardennen. Onderweg wordt er al hard meegezongen met Elly en Rikkert. Met lachende gezichten komen de deelnemers aan in het vakantiehuis. Nu is de vakantie echt begonnen! Iedere dag gaat de groep eropuit. Zo bezoeken de deelnemers een roofvogelshow, wandelen ze in de omgeving van ons vakantiehuis en gaan ze zelfs nog even naar Duitsland. Maar het hoogtepunt van de vakantie is natuurlijk Plopsaland, met Kabouter Plop, Vicky de Viking, achtbanen, draaimolens en de watervallen van Coo! Na een heerlijk actieve dag komt de groep ’s avonds bij elkaar om na te denken over het thema ‘Samen achter Jezus aan’. Iedere dag leest de groep een verhaal dat gaat over mensen die achter Jezus aan gaan. Met elkaar, maar soms ook één op één, wordt het verhaal besproken. “Dat zijn zulke bijzondere momenten, want juist dan merk je dat God bij ons is. En dan maakt het niet uit vanuit welke kerk of gemeente de deelnemers komen, want rondom de momenten van stille tijd worden we samen één. Maar we zijn niet alleen samen stil,we zingen ook heel veel liedjes uit de ADIOS liedbundel. Ons themalied? ‘Stap voor stap, dag aan dag, wil ik Jezus volgen’.”
“En dan zit je opeens weer thuis alleen op de bank, is het stil, hoef je even niets te regelen, niets te overleggen en is het rustig om je heen. Vooral de eerste weken is het wennen om niet met de deelnemers samen te zijn. Je mist ze gewoon! Want in zo’n kleine groep leer je elkaar echt kennen, krijg je een band met elkaar en kun je de deelnemers iets meegeven. Ik kijk terug op een fantastische vakantieweek. Het was vermoeiend, maar zó de moeite waard. En nu, nu is het nog ruim 200 nachtjes slapen voordat we weer op vakantie gaan, op vakantie met ADIOS, want volgend jaar wil ik zeker weer zo’n onvergetelijke reis leiden!”