Reisverslag veelzijdig Zuid-Frankrijk!

Vakanties gehandicapten

OP REIS
Een zaterdagochtend in augustus 7.33 uur. Op station Groningen-Noord stappen Joke en haar ouders in de trein. Ze gaan naar Schiphol. Om elf uur komen ze aan. Daar gaat Joke inchecken voor haar reis met ADIOS Reizen naar het zuiden van Frankrijk. Ze moet wachten tot twintig over twee voordat ze het vliegtuig in mag. Ze wordt uitgezwaaid door haar ouders, een oom en tante en haar neefje, Calvin.

Joke gaat met een groep van ADIOS Reizen op vakantie. Wij organiseren groepsreizen voor mensen die begeleiding nodig hebben bij hun vakantie. Ze is wel vaker mee geweest, maar dit is de eerste keer dat ze gaat vliegen. ‘Dat is spannend’, vertelt ze, ‘vooral het opstijgen is best een beetje eng.’ Na twee uur vliegen, landen ze in Toulouse. Als het vliegtuig veilig op de grond staat, mag deze groep een kijkje nemen in de cockpit. Ze zien de piloten achter hun stuurknuppel zitten.

Om half 11 ’s avonds arriveert de groep in Cantignergues. Dit is de naam van een dorp dat in het zuiden van Frankrijk ligt, tegen de Pyreneeën aan. Het is oud Frans dorpje en het ligt verscholen tussen bomen en bergen. Van daar uit zijn veel mooie plekken goed te bereiken. Ze gaan hier een week verblijven. De oude huisjes zijn comfortabel en modern ingericht. Het weer is prachtig en elke dag kunnen ze buiten eten. Joke kent de andere groepsleden nog niet goed. Op een Ontmoetingsdag heeft ze de anderen voor het eerst gezien. Daar mochten ze opgeven wat ze graag wilden doen. Joke gaf aan dat ze wilde wandelen, zwemmen en klimmen.

ONBEPERKT IN ACTIVITEITEN
Het wordt een actieve vakantie. Elke dag gaat de groep iets doen:
De eerste volle dag van de vakantie is een zondag. Ze bezoeken de kerkdienst op de camping. ’s Middags gaat Joke zwemmen. Ze houdt van zwemmen, dus het komt goed uit dat er een zwembad is.
Op maandag bezoekt de groep het stadje Narbonne. Joke koopt kaarten voor haar familie en vrienden. ’s Middags gaan ze naar het strand. Vanaf het strand kun je Spanje zien liggen, zo dichtbij is het.
Dinsdags naar Olonzac. Naar de markt met op de terugweg een heerlijke picknick. ’s Avonds gingen ze tokkelen. ‘Als je durfde, dan mocht je twee keer’, zegt Joke. Op de foto is goed te zien wat het is. Er hangt een stevige stalen kabel tussen twee bomen. Aan de kabel hangt een touw met een tuigje. Het tuigje doe je om de bovenbenen en je zorgt ervoor dat je goed vast zit. Dan pak je het touw en doet je voeten van de grond. Het touw rolt over de kabel en zo slinger je naar de overkant. Ze deed het twee keer.
Woensdagmiddag heeft Joke in een meertje gezwommen. Alleen zij en een andere gast gingen zwemmen. ’s Ochtends moesten ze op de camping blijven omdat een van de auto’s stuk was gegaan.
Carcassonne is de bestemming op donderdag. In deze stad staat een heel groot, oud en mooi kasteel. Bovenin waren winkeltjes. Daar heeft Joke een kaart en een vingerhoedje van het kasteel gekocht. ‘Ik vond het hier zo mooi’, zegt ze. Jammer genoeg was er geen tijd om alles te bekijken. Ze moesten weer op tijd op de camping zijn. De campingbaas had een barbecue georganiseerd voor alle bezoekers en daar wilden ze graag bij zijn. Ze hebben gebarbecued totdat het donker werd. ‘Het was heel gezellig‘, vertelt ze.
Op vrijdag moesten ze een lange broek aan trekken. Ze gingen een berg beklimmen en het pad was begroeid door laaghangende struiken. Een lange broek biedt dan bescherming. Bovenop de berg heeft Joke haar familie gebeld. Vaak is er in dit gebied geen bereik, maar boven op de top wel. ‘Ik sta boven op de berg. Alles is goed in Frankrijk’, zei ze tegen haar ouders. Het uitzicht was prachtig. Teruggekomen op de camping was het alweer tijd om de koffer te pakken. ’s Avonds zijn ze naar een pizzeria geweest. Joke koos een pizza met zalm uit.
Op zaterdag is het alweer tijd om naar huis te gaan. Gelukkig is er nog tijd voor een bezoekje. Ze bekijken het stadje Minerve, een katharenbolwerk. Daar hebben ze een terrasje gepakt. Vanaf die plek is het nog twee uur rijden. In de auto eten ze hun boterhammen. ‘Dat mocht deze keer’, zei de leiding. Om vijf voor vijf zijn ze op het vliegtuig gestapt. In Amsterdam landden ze om 18.43 uur. Er werd omgeroepen dat het 18 graden was. Joke trok maar snel haar vest aan voordat ze uitstapte. Na de landing hebben een dankwoord aan God gedaan. Hem gedankt dat ze gespaard zijn gebleven en dat ze veilig geland waren. Met elkaar zijn ze door de uitgang gelopen. Daar stond haar zuster Gerda haar al op te wachten. Na een kop koffie zijn ze op de trein gestapt naar Wageningen, waar Gerda woont.

Joke: ‘Als ik terugkijk naar de foto’s, dan was het een leuke vakantie. Het was een top vakantie!’