De wijze mannen uit Gorinchem.
Er waren eens twee wijzen uit Gorinchem die een ster hadden gezien. Het was een koude winteravond waarop Arie en Cor besloten om samen op reis te gaan. De wijze mannen houden enorm van wandelen, dus hun wandelschoenen zijn snel gevonden. Ze hoeven er niet lang over na te denken wat ze verder nog in hun koffers mee moeten nemen: Een paar onderbroeken, een mooi pak voor de Kerst en natuurlijk een grapjurk.
De wijze mannen gaan op pad. Ze wonen al jaren bij elkaar in Gorinchem en staan nu op het punt om de veilige thuishaven voor een week te verruilen voor de kerstreis met ADIOS. Ze laten alles achter: de koeien op de kinderboerderij waar Arie al jaren werkt, de anderhalve ezel – die een ezel met veulen blijkt te zijn – en alle leuke klusjes op de dagbesteding waar Cor werkt. Al met al een hele onderneming, zo’n reis.
En toch pakken de mannen hun koffers, op weg naar alweer het derde winteravontuur met ADIOS. Ze zijn ook al zeven eerdere zomers met ADIOS op reis geweest, maar de Kerstreis is toch altijd weer extra bijzonder. Ondanks dat beide mannen zo van wandelen houden, vinden ze Belgisch-Limburg toch iets te ver om lopend naar toe te gaan. Arie krijgt al last van zijn grote teen, als hij er alleen nog maar aan dénkt. En die scooter die buiten staat (waar ze al tijden op zitten te azen) mogen ze vast niet zomaar even meenemen, van Melanie, de woonbegeleidster. Gelukkig heeft ADIOS opstapplaatsen geregeld, en staat de bus in Arnhem op ze te wachten.
Eenmaal in Belgisch-Limburg staat hen een ijskoud avontuur te wachten in de grotten van Valkenburg en bezoeken ze verschillende kerstmarkten. Om al helemaal in de sfeer te komen zetten de wijze mannen uit Gorinchem hun kerstmutsjes op en drinken samen een lekker biertje. Arie krijgt van het echte Belgische bier al een flink Belgisch accent en roept ‘Allé, manneke!’ naar iedereen die hij tegenkomt, zelfs als het geen klein ‘manneke’ blijkt te zijn.
Als Cor en Arie weer terug in het vakantiehuis zijn, begint Arie spontaan een kerstlied te zingen. Een zacht ‘Stille nacht’ wordt al snel door iedereen meegezongen en klinkt tot ver buiten Teuven. Cor brengt een spatzuiver ‘de herdertjes lagen bij nachte’ ten gehore en weet iedereen warm te draaien voor de kerstnachtdienst. Ze hijsen zich in een super sjiek pak en maken zich klaar om naar de dienst te gaan.
De wijzen uit Gorinchem genieten van het samenzijn met de groep en vergeten even alles om hen heen als ze de mooie kerstliederen door de kerk horen galmen. Het kerstverhaal wordt voorgelezen en uitgespeeld. Wat een indrukwekkend verhaal: Drie wijzen die op zoek gaan naar een baby, die een Koning zal zijn. Herodes, die het baby’tje wil doden nog voordat het geboren is en Jozef en Maria die geen slaapplek kunnen vinden. Wat een armoede en tegelijkertijd zo’n rijkdom, dat Jezus naar ons toegekomen is. Hij is in een koude stal ter wereld gekomen, maar heeft zijn warmte aan ons doorgegeven en die wordt nu nog steeds uitgedeeld en verspreid over de hele wereld.
De volgende dag staat het sterrendiner op het programma. Cor en Arie houden van wandelen en besluiten om eerst eens even een stevige wandeling te maken om ruimte te maken voor de uitgebreide kerstmaaltijd. Tijdens het wandelen fantaseren de wijze mannen over wat er op het menu zou staan. Arie hoopt op een heerlijk stukje mals konijn, Cor eet gewoon alles. Nou ja, niet alles natuurlijk en als het maar veel is.
Cor en Arie zijn grappenmakers in hart en nieren en nemen graag de begeleiding bij de neus. Maar wat zo bijzonder is aan Arie en Cor: hun eerbied voor Jezus, de integere manier waarop ze vertellen over wat Kerst voor hen betekent en de verbondenheid die ze voelen met de andere kerstreizigers. Want dat is waarvoor Jezus gekomen is. naar deze wereld: Verbondenheid en vrede.