Het is een warme vrijdagmiddag in januari als Co met een enorme snelheid de stoep af komt fietsen. De rasechte Werkendammer lijkt hiervan niet echt onder de indruk te zijn. Op een vriendelijke rustige manier stelt hij zich voor en nodigt me uit om mee te gaan naar zijn appartement in ‘de Zonnestraal’, een woonvoorziening van Philadelphia. Iedere vrijdag is hij vrij van het werken in het groen, maar maandagmorgen gaat zijn wekker alweer om zeven uur. Met een team gewapend met bladblazers en heggenscharen staat hij dan klaar om de vele tuintjes van menigeen werkendammer bij te houden. Al pratend komen we aan bij zijn appartement, waar hij een schitterend uitzicht heeft over ‘zijn’ mooie Werkendam.
Vanuit de woonkamer gaan we drie weken terug, naar een woonkamer ongeveer 200 kilometer verderop. Daar ligt het Belgische dorpje Gemmenich in het heuvelachtige Geuldal.
Het is de dag voor Kerst, de kamer is mooi versierd en er heerst een ontspannen gezellige sfeer. Buiten wordt alvast een busje gestart. Enkele minuten later zitten ze in de bus, op weg naar de gemeentegrotten van Valkenburg. Al lachend en uitgelaten stapt de groep van achttien personen de grot in. Dat is best spannend, want grotten kunnen echt wel donker zijn! Een klein stukje verderop brand er gelukkig licht, daardoor is het gelijk een stuk minder eng. Door het licht zien ze opeens veel meer dan alleen de grot. Nu zien we hele mooie beelden van zand en die beelden kennen we, ze zijn van het bekende kerstverhaal! Het is al laat als Co zijn ogen sluit, wat was dit al een mooie eerste vakantiedag.
De kerkklokken luiden, als de Adiosgroep een klein kerkje in ….. binnen stapt. Met elkaar genieten ze van een bijzonder kersttoneelstuk dat door de kinderen van de kerk wordt uitgevoerd. Co zijn ogen beginnen te glinsteren als het orgel het ‘Ere zij God’ inzet. Niet omdat de kerk dan afgelopen is, maar omdat hij orgels geweldig vind. Zelf speelt hij al jaren keyboard, in zijn hoofd speelt hij daarom ook alle noten mee. Na de dienst is er een heerlijke kerstmaaltijd die hij samen met de leiding heeft klaargemaakt, want eten koken is ook één van zijn favoriete hobby’s.
Co is niet alleen dol op koken en orgels, ook van treinen is hij helemaal weg. Wat een geluk heeft hij dan als hij op woensdag de ‘Miljoenentrein’ in stapt. Deze is speciaal voor kerst helemaal versierd! Het mooiste aan de trein vind hij de grote stoomwolken, maar ook het geluid van de motor met de fluit vind hij geweldig. ‘Ja, dat is echt het mooiste wat er is!’ Na een fijne rit met de trein met daarin een echte conducteur in pak, wordt er nog een leuke groepsfoto gemaakt. De lachende gezichten spreken boekdelen over hoe ze het naar hun zin hebben. ‘Ja’ zegt Co: ‘Iedere keer is het weer genieten, de groep is leuk, de leiding is goed en het geloof maakt de eenheid!’
Plannen voor dit jaar heeft Co ook alweer gemaakt. Deze zomer wil hij samen met zijn vriendin gezellig gaan fietsen in Zeeland of Schoorl. Het fietsen heeft hij met kerst wel even gemist. Vooral toen ze met de groep de Cauberg gingen beklimmen. Want dat is natuurlijk de berg van Michael Boogaart en…