Vijftien jaar geleden stond Clarine Rebel aan de wieg van Adios Reizen. Clarine vertelt: “Ik was op zoek naar een stageplaats voor mijn studie, HBO toerisme. Via vrienden kwam ik terecht bij Amarant Reizen. Daar kon ik met mijn opdracht beginnen.” Die opdracht had alles te maken met een lang gekoesterde droom van directeur Jasper Stam. Hij wilde graag reizen organiseren voor mensen met een verstandelijke beperking. Maar die reizen moesten wat betreft vorm en inhoud goed passen bij de rest van de organisatie. Dat betekende: interkerkelijke reizen in kleine groepjes, naar avontuurlijke bestemmingen, zonder vastomlijnd programma en met veel vrijheid voor de reisbegeleiders. Nu kwam het speurwerk van stagiair Clarine goed van pas. “Mijn onderzoeksvraag was: aan welke randvoorwaarden moet een reis voor mensen met een verstandelijke beperking voldoen?” Vele interviews en uren onderzoek later was het dan zover. Het Amarant team bedacht een pakkende naam en ADIOS kon van start. En niet te vergeten: na haar afstuderen kon Clarine bij ADIOS Reizen aan de slag.
De start
Hoewel de organisatie klein begon, stonden er direct al wat bijzondere bestemmingen op het programma. Naast reizen naar Zeeland, België en de Vogezen, werd er bijvoorbeeld een themareis naar dierenpark Amersfoort georganiseerd. Clarine herinnert zich dat de deelnemers het “superleuk” vonden om met de dierenverzorgers op pad te gaan, zelfs buiten de openingstijden van de dierentuin om! Clarine geniet in die tijd vooral van het organiseren van de reizen. “Dat vond ik tof. Een bestemming bedenken en dan de accommodatie erbij zoeken. Bedenken welke activiteiten er tijdens de reis gedaan konden worden en daarvoor een draaiboek maken. En het mooiste was om dan uiteindelijk te zien dat alles voor de deelnemers uitwerkte, zoals je het bedacht had.”
Leermomenten
Natuurlijk leer je door te doen, dat merken we dagelijks bij ADIOS. Welk leermoment kan Clarine zich nog goed herinneren? Meteen komt de reis naar Cantignergues in haar gedachten, een plaatsje in Zuid-Frankrijk. “De groep zou er met de trein naartoe gaan”, vertelt Clarine. “In Parijs moest er een overstap gemaakt worden. Dat betekende dat ze eerst met de metro van Noord naar Zuid-Parijs moesten, om daar verder te gaan met de treinreis. En jawel, de aansluiting met de trein werd gemist!” Wat nu? De groep zat flink in de rats. De deelnemers moesten wachten op de volgende trein én er moesten nieuwe kaartjes worden gekocht. De oplossing kwam uit onverwachte hoek, herinnert Clarine zich. “Een conducteur die het allemaal had zien gebeuren, zei tegen de groep: ‘Vergeet die kaartjes, jullie stappen gewoon in om jullie reis te vervolgen. Ik zorg dat het goed komt!’” En het kwám goed. Maar bij de volgende reis naar Cantignergues regelde Clarine toch maar een langere overstaptijd tussen de beide treinen.
Een feest van herkenning
Wat maakt een reisorganisatie als ADIOS nu zo bijzonder? Clarine is vooral te spreken over de momenten van ontmoeting tussen de deelnemers en reisleiders: de ontmoetingsdag en de slotdag. “Het is zó mooi om te zien hoe deelnemers en reisleiders op elkaar reageren. Het is een feest van herkenning”, zegt ze enthousiast. Ook de reisleidersdag is erg belangrijk, want daardoor gaan begeleiders goed voorbereid op pad. Zij zijn tenslotte de steunpilaren van de organisatie. Clarine heeft dan ook veel respect voor deze vrijwilligers.
Terug naar het nu
Tegenwoordig werkt Clarine voor het bedrijf van haar man, waar ze de administratie verzorgt. Het bedrijf is dicht bij huis, waardoor ze haar werk goed kan combineren met de zorg voor hun drie kinderen. Natuurlijk blijft Clarine via Facebook en de ADIOS nieuwsbrief op de hoogte van het reilen en zeilen van de organisatie. Soms komt ze nog wel eens deelnemers of reisleiders van vroeger tegen. Natuurlijk krijgt ze ook elk jaar de nieuwe reisgids toegestuurd. Ze vindt het geweldig om te zien hoe ADIOS gegroeid is, van minder dan honderd deelnemers in het eerste jaar naar enkele honderden deelnemers anno nu. Clarine, zonder jouw inzet was dat niet gelukt!